Tijdens de commissievergadering Samenlevingszaken van november is er door Dhr. van der Straat (VVD)aangegeven dat de nota integraal jeugdbeleid een  CDA/ChristenUnie ondertoon heeft. Mevr. Knobben van GB spreekt zelfs woorden als betuttelend. Als voorbeeld noemt Dhr. van der Straat dat bij het risicogedrag pokeren genoemd wordt. Dit is volgens de VVD volledig onjuist. De risico's zijn er volgens de deskundigen wel degelijk, dit is onlangs nog te lezen geweest in diverse dagbladen. Hierin wordt dit standpunt volledig als risicovol neergezet. We zijn blij met de woorden van de oppositie, kunnen ze toch meemaken dat de ChristenUnie ook in dit soort zaken nadrukkelijk aanwezig is.

Als voorbeeld over de pokerverslaving is het volgende artikel overgenomen van het AD:

Prille pokerface extra vatbaar voor verslaving

FOTO COR DE KOCK

maar toch weer een beetje wel: van de Verenigde Staten tot de Alblasserwaard lijkt iedereen wel in de ban van poker. De vrienden Erik (21), Martijn (19) en Roger (22) spelen zeker drie avonden in de week, en vergeten geregeld de tijd. ,,Soms zijn we ’s middags begonnen, en dan zitten we tot diep in de ochtend te spelen. Goed, aan het einde gaat het nergens meer over, maar het is gewoon spannend en leuk om te doen.’’ Vanavond spelen ze, hun gezichten geplooid in een pokerface, in ’t Fust om fiches, want in het openbaar is spelen om geld verboden - en natuurlijk bezweren ze dat ze dat nooit doen. ,,Tot voor kort speelden we het spelletje Bluf. Maar nu alleen nog poker. Iedereen speelt het, iedereen praat er ook over.’’ Dat hoef je voorzitter Martijn Paulen van de Nederlandse Pokerbond niet te vertellen. Heel jong Nederland is aan het pokeren geslagen. Hij schat het aantal spelers in Nederland op ongeveer honderdduizend. Volgens enquêtes speelt een kwart van de jongere spelers met enige regelmaat, tien procent zelfs dagelijks. ,,De regels zijn relatief eenvoudig, het is aantrekkelijk en spannend, en je kunt het op allerlei niveaus spelen.’’ Spelen kan altijd en overal: Dag en nacht op internet, in de huiskamer of de kroeg, legaal in Holland Casino, en illegaal in een schimmig circuit, dat aan elkaar hangt van afspraken in geheime zaaltjes, bijeen te roepen via e-mail. Paulen: ,,De omvang van het illegale circuit kennen wij natuurlijk ook niet helemaal, maar het moet heel groot zijn. Wat je op internet aan oproepen voor illegale toernooien ziet, is vermoedelijk slechts het topje van de ijsberg. Dat het gebeurt, komt omdat mensen toch mogelijkheden zoeken hun hobby uit te oefenen.’’ De overheid beschouwt poker als kansspel. Om die reden mag om geld alleen gespeeld worden in de Holland Casino’s. Maar omdat de inzetten daar redelijk hoog liggen, en omdat veel spelers daar een drempel voelen, floreert poker in de illegaliteit. Paulen: ,,Wij keuren dat niet goed. Op zich is het aanbod in Holland Casino heel behoorlijk, maar om het illegale aanbod echt in te dammmen zouden er meer legale mogelijkheden moeten komen.’’ De onstuitbare opkomst van poker is ook doorgedrongen bij verslavingshulpverleners. In die kringen begint men zich grote zorgen te maken. ,,Het duurt enige tijd voor gokverslaving echt een probleem wordt,’’ zegt Tijmen Horst van gokhulpverlening Agog. ,,Bijkomend probleem is dat vooral jongeren poker spelen, en jongeren zijn extra vatbaar voor het ontwikkelen van een verslaving. Internetspelen is sowieso link: er is geen sociale controle op wat daar precies gebeurt.’’ Martijn Paulen ziet dat probleem ook wel: ,,Tja, als er mensen zijn die veel winnen, dan betekent het ook dat een ander dat geld kwijtraakt; zo simpel is het.’’ In Nieuw-Lekkerland spelen de vrienden rustig verder. In oktober is in het dorp het eerste legale pokertoernooi, waar zestig spelers worden verwacht in café De Molenhoek. ,,Wij letten ook een beetje op elkaar,’’ zeggen de spelers, ondertussen met geloken ogen hun kaarten bekijkend. ,,Als het te gek wordt corrigeren we elkaar als vrienden. Maar als je er dag en nacht mee bezig bent op internet, dan geloven wij ook niet dat dat goed is. Dan is het niet leuk meer.’’