In mijn eerste blog heb ik u verteld dat ik in de zorg en welzijnswereld werk . En ik kan u vertellen… daar gaat heel erg veel mis. Zoveel dat we ons er met z’n allen vreselijk voor zouden moeten schamen! Om je kapot te ergeren! De zwakke mens, die onze zorg en dienstverlening soms zo hard nodig heeft, loopt tegen alle bureaucratie aan. Tegen de papierstroom, en de procedures waar mensen enorm lang moeten wachten voordat ze weten waar ze aan toe zijn! En niet te vergeten de bezuinigingen. Natuurlijk moet er bezuinigd worden! Zeker nu in tijden van crisis. Maar bezuinig dan wel op de “goede” dingen! Bijvoorbeeld sommige directeuren die hoge beloningen krijgen in de zorgwereld, of de ellenlange vergaderingen waarbij iedereen zich afvraagt wat nu precies het doel was van de vergadering. Of allerlei onnozele onderzoeken die worden uitgevoerd en waarvan je bij voorbaat al weet wat er uit gaat komen. Dat zouden dingen zijn, waar men van mij direct op mag bezuinigen! Maar daar bezuinigen we niet op… nee we bezuinigen op de handen aan het bed, op de cliënt of de patiënt of hoe je hem of haar ook wilt noemen.

Maar waar ik mij het meest over frustreer is de onmacht die ik ervaar om er daadwerkelijk iets aan te doen! Ik zou zo graag zien dat alle medewerkers in de zorg en welzijn de krachten bundelen en een veel grotere plek zouden krijgen in de landelijke en plaatselijke politiek zodat er wel naar hen geluisterd móet worden.  Want daar moet het kennelijk toch allemaal veranderen! Als werkers in de zorg en welzijn willen we toch ook doorpakken: geen zachte heelmeesters zijn, maar duidelijk zijn in diagnose, doel en actie?! En zolang we maar blijven klagen en geen actie ondernemen, zal het ook nooit beter worden. Wellicht begrijpt u nu waarom ik een poging waag in politiek? Nee niet omdat ik het allemaal zo goed weet… echt niet! Maar met klagen alleen, kom je er niet! We moeten iets dóen! En u hoeft niet allemaal meteen de politiek in, maar mocht u een goed idee hebben laat het dan even weten! Klaag niet alleen tegen uw collega’s, de buren of uw familie maar onderneem actie! Alleen dan kan er daadwerkelijk iets veranderen.