De WMO biedt kansen voor de gevolgen van de AWBZ pakketmaatregelen, maar dan moet de gemeente daar wel mee aan de slag!

In de programmabegroting van 2010 wordt meer geld vrijgemaakt voor de WMO (wet maatschappelijke ondersteuning) en dat is heel hard nodig ben ik bang. Ondanks dat we nu in een situatie zitten dat we moeten bezuinigen met z’n allen, moeten we toch meer in de WMO  gaan investeren als gemeente.

Wellicht hebt u al gehoord van de AWBZ pakketmaatregelen. (algemene wet bijzondere ziektekosten)

De AWBZbetaald allerlei bijzondere ziektekosten. Zoals bijvoorbeeld mensen met een beperking die in een instelling wonen of ouderen die naar een dagbesteding gaan. Nu is het zo dat de overheid heeft besloten dat daarop bezuinigd moet worden, en deels is dat zeker terecht! We betalen met z’n allen enorme bedragen aan zorgverzekeringen en belastingen enzo. Maar zoals zo vaak bezuinigen ze nu op de verkeerde dingen. Als mensen daadwerkelijk van ons belastinggeld naar de bioscoop gaan, of volledige warme maaltijden ontvangen op een dagverblijf (terwijl ze zelf ook genoeg geld hebben om eten te kopen) , tja… dat hoeft van mij ook niet perse. Maar laatst hoorde ik een aantal schrijnende gevallen. Zo hoorde ik van ouders van 2 gehandicapte jongens, dat ze hun boerderij volledig hadden verbouwd. Op deze manier konden “hun jongens” in het andere gedeelte van het woonhuis met een klein beetje begeleiding die elke dag langskwam zich redelijk redden. Zo hoefden ze niet naar een instelling. En de ouders werden wat ouder, en ze hoopten dat ze op termijn een ander stel zouden kunnen vinden dat in hun huis wou komen wonen, en die dan ook een beetje op de jongens zou kunnen letten. Zo konden de jongens blijven wonen waar ze woonden.  Prima opgelost toch? Zou je denken…

Maar nu krijgen we dus de bezuinigingen. U raad het vast al.. de begeleiding van deze jongens valt weg. Ze kunnen niet blijven wonen waar ze nu wonen en moeten noodgedwongen naar een instelling (die ongetwijfeld veel duurder is!! Hoezo bezuiniginen??). ouders zijn op leeftijd en de verzorging voor de jongens lukt niet meer. Ook kunnen ze geen ander stel vinden dat voor de jongens wil zorgen.

Of wat dacht u van die dame, die een man heeft met lichte dementie zoals we dat in de zorg zo mooi noemen. Ze was zo blij met de drie dagdelen begeleiding die haar man kreeg. Nu kon ze even rustig boodschappen doen, zonder dat ze haar man constant in de gaten moest houden, en ook kon ze nog even een ochtend naar een vriendin om even van zich af te praten.

Tja alle lichte begeleiding valt weg… en dit moeten de gemeentes dan maar oppakken. De WMO biedt daarvoor kansen. Maar dan moet de gemeente die kansen wel grijpen!!

Ik denk dat we met z’n allen heel hard moeten gaan nadenken hoe we dit gaan oplossen want vanaf 1 januari gaan deze gevolgen echt zichtbaar worden. En mensen kunnen vaak wel een tijdje zonder zorg, maar ik ben bang dat we halverwege volgend jaar met een heel aantal mensen zitten die eerst een “licht” probleem hadden,   en die nu naar een instelling moeten. Of die het thuis zo zwaar hebben, dat er overbelasting is van mantelzorgers. Mensen die dan gaan zorgen voor hun partner, hun kind of hun ouders. Op een gegeven moment kunnen ze het niet meer aan en dan krijg je overspannen mensen, die niet meer kunnen werken. Daarnaast krijg  je misschien  ouderen die dan maar achter de geraniums gaan zitten, wegkwijnen, omdat ze niet voor zichzelf opkomen en niet zeggen … we zijn die zorg nodig!

Gelukkig zijn er ook nog mensen die wel aan de bel trekken! En dit moet u ook blijven doen!! Net zolang tot u gehoord wordt! Want mensen die hulp nodig hebben, mogen we niet in de kou laten staan!! Meld u bij een instelling, bij de gemeente of bij een belangenorganisatie.

Wanneer je samen met anderen een tegengeluid laat horen, bereikt u vaak meer!!